remembering grandma
Dulu masa sy sekolah rendah , selalu dapat anugerah pelajar terbaik kat kelas , sy selalu dapat piala and sijil , tapi sy tak tahu pun apa nilai anugerah tersebut masa tuu ..hehe tapi nenek sy seorang yang berpendidikan , dia yang simpan piala-piala and sijil sy .. dia jaga dengan rapi , masa tuu sy tak faham pun kenapa perlu buat macam tuu .. mungkin sebab masih budak-budak lagi kot ..
Beberapa tahun kemudian , nenek jatuh sakit .. nenek tak boleh jalan , pakai wheelchair je ..masa tu sy dah darjah 5 .. nenek selalu keluar masuk hospital lepas tuu sebab sakit dia .. sy sangat rapat dengan nenek and sangat sayangkan dia .. satu hari , sy attend majlis penyampaian hadiah kat sekolah , sy dapat tempat pertama lagi .. waktu tuu , satu je sy terfikir , nak tunjuk piala yang sy dapat tuu kat nenek , mesti dia gembira ..
Habis je majlis tu , sy terus balik rumah .. semasa sy berjalan menuju ke rumah , sy ternampak nenek duduk kat wheelchair dia kat luar rumah dengan pacik macik , and ummi sy .. nampak macam nak pergi somewhere sebab ada kereta kat situ .. sampai je kat depan rumah , sy tengok nenek macam pucat semacam je , lain dari sebelum nii .. sy dengar pacik cakap nak bawa nenek ke hospital cepat .. sy duduk sebelah wheelchair nenek , bagi dia tengok piala sy .. dengan wajah yang lemah and pucat , nenek sempat senyum kat sy .. dia tak kata apa pun , hati sy rase lain , tak sedap hati .. then nenek pun dimasukkan ke dalam kereta dengan bantuan pacik sy ..
kereta tersebut meninggalkan sy dengan perasaan yang sy sendiri tak boleh tafsir ..
Masa sy kecik dulu , takde telefon sendiri lagi .. jadi tak tahu apa-apa perkembangan dari hospital ..
Lepas maghrib , sy duduk termenung kat ruang tamu .. layan perasan yang tak menentu .. Suddenly , sy dengar orang datang , bawa wheelchair tapi takde nenek .. lepas tu , sy nampak pacik-pacik angkat satu jasad yang tak bermaya berselimutkan kain putih masuk ke dalam rumah .. ummi pon masuk ke dalam rumah mase tuu tapi mata ummi merah , ummi nangis ..
Lepas tuu , baru laa sy tahu yang nenek dah pergi buat selama-lamanya .. sangat sedih masa tuu , sampai ke esok pagi sy masih menangis ..
Sampai sekarang sy masih ingat nenek , kadang-kadang sy mimpi dia .. dia datang and peluk sy , dalam mimpi tuu sy menangis sebab terlalu rindu sampai laa saya tersedar , sy mimpi rupa-rupanya and sy betul-betul menangis dalam realiti and mimpi .. sy yakin , nenek akan bangga and lebih gembira bila tengok cucu kesayangan dia pada hari ini .. :") al-fatihah .
Beberapa tahun kemudian , nenek jatuh sakit .. nenek tak boleh jalan , pakai wheelchair je ..masa tu sy dah darjah 5 .. nenek selalu keluar masuk hospital lepas tuu sebab sakit dia .. sy sangat rapat dengan nenek and sangat sayangkan dia .. satu hari , sy attend majlis penyampaian hadiah kat sekolah , sy dapat tempat pertama lagi .. waktu tuu , satu je sy terfikir , nak tunjuk piala yang sy dapat tuu kat nenek , mesti dia gembira ..
Habis je majlis tu , sy terus balik rumah .. semasa sy berjalan menuju ke rumah , sy ternampak nenek duduk kat wheelchair dia kat luar rumah dengan pacik macik , and ummi sy .. nampak macam nak pergi somewhere sebab ada kereta kat situ .. sampai je kat depan rumah , sy tengok nenek macam pucat semacam je , lain dari sebelum nii .. sy dengar pacik cakap nak bawa nenek ke hospital cepat .. sy duduk sebelah wheelchair nenek , bagi dia tengok piala sy .. dengan wajah yang lemah and pucat , nenek sempat senyum kat sy .. dia tak kata apa pun , hati sy rase lain , tak sedap hati .. then nenek pun dimasukkan ke dalam kereta dengan bantuan pacik sy ..
kereta tersebut meninggalkan sy dengan perasaan yang sy sendiri tak boleh tafsir ..
Masa sy kecik dulu , takde telefon sendiri lagi .. jadi tak tahu apa-apa perkembangan dari hospital ..
Lepas maghrib , sy duduk termenung kat ruang tamu .. layan perasan yang tak menentu .. Suddenly , sy dengar orang datang , bawa wheelchair tapi takde nenek .. lepas tu , sy nampak pacik-pacik angkat satu jasad yang tak bermaya berselimutkan kain putih masuk ke dalam rumah .. ummi pon masuk ke dalam rumah mase tuu tapi mata ummi merah , ummi nangis ..
Lepas tuu , baru laa sy tahu yang nenek dah pergi buat selama-lamanya .. sangat sedih masa tuu , sampai ke esok pagi sy masih menangis ..
Sampai sekarang sy masih ingat nenek , kadang-kadang sy mimpi dia .. dia datang and peluk sy , dalam mimpi tuu sy menangis sebab terlalu rindu sampai laa saya tersedar , sy mimpi rupa-rupanya and sy betul-betul menangis dalam realiti and mimpi .. sy yakin , nenek akan bangga and lebih gembira bila tengok cucu kesayangan dia pada hari ini .. :") al-fatihah .
